Verslag rit A Team 24 juni

Op de planning: Steenhuyze Wijnhuize, 120 km, heuvels, Maarten C

Zoals al een aantal weken staat een zondag met mooi weer garant voor een mooi gevulde cirkel aan de Mispel. Iets minder mooi gevuld was het pelotonnetje dat zich achter Maarten C op gang trok richting Steenhuyze Wijnhuize. Hét gespreksonderwerp dus voor de volgende kilometers waarom een aantal fietsers de Classics verkozen boven het A-team. Niemand van de 12 die daar een zinnig antwoord op kon verzinnen (het beste was schrik voor de snelheid), dus was de link snel gemaakt met het WK voetbal. Nagenieten van een knalprestatie van onze zwartgeelroden, al deden de Angelsaksische buren het nog een stuk indrukwekkender. Intussen werd de eerste helling (nou ja helling) in Buggenhout, de Bovendonkstraat, achter zich gelaten om via Eerdegem en Afflligem Denderleeuw aan te doen. Niet lang daarna drong de eerste echte helling zich op, tijd dus voor onze enige dame om haar nieuwe racer eens te testen. Blitse kleurtjes, schijfremmen, maar helaas was er toen geen geld meer voor de optie ‘motortje voor als het eens wat steiler gaat’. Al zat misschien de non-stop verkenningsrit samen met manlief Maarten een dag eerder er voor iets tussen. In het midden van de glooiende velden in Ninove werden we zowaar geconfronteerd met een file. File? Jawel, want op zondagmorgen hadden enkele honderden bestuurders het idee om met de hele familie naar de plaatselijke rommelmarkt te gaan op een grote weide. Tja, da’s eens iets anders dan met je spulletjes rond de kerk te gaan staan. Even verder doken weer een hele reeks markante dorpsnamen op: klein-Herlinkhove, Slettem, Vogelenzang, Nederhasselt en zowaar Steenhuize-Wijnhuize waar we ons konden opmaken om de eerste keer het gas vol open te draaien op de hellingen in Gapenberg, Smeerebbe-Vloerzegem en Zandbergen. Kort daarna viel Eddy D plat. Gezwind zette hij de fiets op z’n kop om het voorwiel er uit te halen. Op dat moment barstte de discussie los of je met schijfremmen je fiets al dan niet ondersteboven mag zetten. Discussie of niet, iedereen was het roerend eens dat Eddy met vlag en wimpel het snelheidsrecord binnen de club ‘band verwisselen’ van de laatste jaren gebroken had. Er was dan ook een wetenschappelijke uitleg voor: de afwezigheid van Luc P, de mechanicien van de club die zoveel uitleg geeft bij het banden wisselen dat je al gauw enkele minuten verder bent. De weg werd verder gezet en via Ternat ging het naar het ‘dak’ van deze rit: Vrijthout, 116 m boven de zeespiegel. Alle registers open dus voor de klimmers en de hartslag gezwind boven de 180 (voor Maarten en Peter dan toch). Een fijn tegenwindje hield ons verder gezelschap richting Oppuurs. In den Boskant tussen Buggenhout en Malderen was het prijs voor Marc V: ook plat. Ook hier werd de band in een mum van tijd vervangen, al duurde het iets langer dan bij Eddy, maar de voor de hand liggende reden was dan ook dat een achterwiel net iets langer duurt om terug te monteren.  De laatste kilometers verliepen zonder noemenswaardige feiten, al was het groepje dat in Lippelo rechts af draaide om te gaan drinken ‘Ba Ons’ in Liezele weer wat uitgedund. Knappe rit Maarten, merci! En voor de statistieken: afstand 121,54 km gemiddelde snelheid 26,4 km hoogtemeters 787.

Peter