110 km losrijden...

Beste lezer en lezeres,

Mag ik u voorstellen : enkele cracks uit het A-team :

- eentje heeft vorige week de Waalse Pijl gereden 

- eentje heeft na een intensieve fietsstage in Spanje de grote rit Landen - Trois Ponts op zijn conto geschreven

- eentje heeft tevoren een heroïsch gevecht geleverd tegen de kilometerslange felle Polderwinden 

- een duo klimmers heeft in de Vogezen tientallen hoogtemeters aan elkaar geregen

- een beresterk trio heeft de loodzware MTB tocht van Limburgs Mooiste daags tevoren afgehaspeld

- en allicht zijn er zo nog wel enkele getrainde cracks in 't gezelschap A-fietsers die na een "Paraat voor Brasschaat" quote zich op gang trokken voor de geplande 110 km van vorige zondag onder leiding van Werner V.

 

U kan zich terecht de vraag stellen : Wat komen die in een biljart-vlakke rit op een zondagvoormiddag doen ?

Het antwoord op deze prangende vraag  :

...een beetje losrijden hé.... bah ja...

110 km...

...precies of 't is niks !

Hallo Tokyo !

Worden hier grenzen verlegd ? Of is dat maar gewoon ? 

Wat het ook is, het is een goede zaak. 

Vind gij dàt een goede zaak ?

Ah ja, als die super-getrainde coureurs daags tevoren hunnen beer eens losgelaten hebben, dan schikken die zich op zondagvoormiddag welwillend in een aangenaam tempo waar iedereen in mee kan. 

Goed voor iedereen dus !

Zo konden we het meemaken dat op het befaamde fietspad Kruibeke Rupelmonde het gas toch niet volledig opengedraaid werd...

De wind zat nochtans ideaal in de rug... perfect om een P.R. te placeren. Niet dus... gewoon tempo rijden.

We konden zelfs een sportieve blondine inviteren om een stukske mee in de wielen te flaneren. Alwaar ze dan ook vrijmoedig inging op onze uitnodiging.

Ge weet wel hé, de slanke dame waarvoor alle koppekes bij het buitenrijden uit Burcht naar links draaiden... Wij op de straat, zij op het fietspad.

 

Alhoewel... met verlenging van Kruibeke tot in Temse werd toch een P.R. opgetekend : 23:56 op 11,75 km 29,9 km/u.

Dit alles zijn natuurlijk maar pietluttige details. Hoofdzaak is en blijft : aangenaam fietsen en veilig thuiskomen !

 

Pech toch wel voor Laurent die in de voetgangers (jawel...voetgangers!)tunnel te laat merkte dat de vloer spekglad was wegens de hoge luchtvochtigheid die voor heel veel condensatie zorgde. 

Als plots je twee wielen onderuitglijden, dan kan je alleen maar hopen dat je nog min of meer goed neer komt. Een klap en een serieuze schuiver brachten hem tot stilstand. De Filip die in zijn wiel volgde kon met veel moeite in verticale positie blijven door met zijn zijkant meterslang tegen de geglazuurde tegeltjes van de (jawel) voetgangers! tunnel te schuiven en zo een uiterst labiel evenwicht in stand houden.

En de Maarten had het nog zo gezegd : " Mannen dit is een voetgangerstunnel hé !!! Max 5 km/u !!!"

Uiteindelijk is het allemaal goed afgelopen. De Laurent is nog nen taaie !

Nu moet ik wel zeggen dat ik vroeger, toen ik regelmatig door de voetgangerstunnel WANDELDE, ik altijd het idee had dat het daar heel proper was. Nooit geen papiertjes of afval op de grond gezien. Schoon blinkende tegels. Ik dacht toen nog dat die tunnel regelmatig serieus gepoetst werd. Moet wel minstens elke week zijn, dacht ik.

 

Toen ik na zijn uitschuiver de Laurent zijn rechterflank zag, denk ik dat ik mijn mening toch maar eens moet herzien...

 

Positief aan gans die voetgangerstunnel is toch wel die houten roltrap : nostalgie van de bovenste plank uit een vorige eeuw... Het heeft iets hé ?

 

Dré P