Roosendaal

Traditiegetrouw, en voor de10e keer, hadden Kris DB en Griet DB het eerste weekend van september een dames fietsweekend in mekaar gestoken.

Nadat we reeds op vrijdag avond onze bagage mochten inleveren bij de Laurent van Greet DK waren we zaterdagochtend om 8h00 met 19 dames present aan de Mispel voor het Grote Vertrek.

De Ronny van Sim DM tekende als co piloot van chauffeur Laurent eveneens het startblad,

hij mocht tevens nog enkele vergeten spullen in het laadcompartiment gooien alvorens een groepsfoto te nemen,

hetgeen een niet zo summiere opdracht was, 18 kwetterende, uitgelaten pubers in zo een klein bakje te krijgen. Merci Laurent en Ronny.

De meeste mannen tekenden ook present , niet enkel om de afscheidszoen en een bemoedigend woordje mee te geven,

maar ook en vooral omdat zij de KWB fietsers zouden vertegenwoordigen tijdens de fietsrit van Avalon Bike rock, een rit voor het goede doel.

Met een minuutje of twee, drie vertraging gingen we dan toch op weg richting Roosendaal, KWB Ladies go's international!!

Ook van de partij was de zon, eerst nog een waterzonnetje dat echter vlug overging naar een uitloper van de fameuze hittegolf met aangename temperaturen tot gevolg,

en belangrijk, dit zou het ganse weekend zo blijven, Merci Frank DB en Sabine H.

Via de gekende wegen van Rivierenland met zijn bijhorende Blauwe Bruggen (die ondertussen grijs geschilderd zijn)

komen we algauw in Duffel waar een eerste plasstop zich opdrong in de buurt van de gewelven van de spoorwegbruggen.

Dit had een iconische beeld kunnen opleveren, doch niet voor publicatie vatbaar.

Chris DM maakte van de gelegenheid gebruik om haar lippen nog even te stiften.

De lippen dienden ook voorzien te worden van een laagje Neocutegenol, onduidelijk was echter welk product bij welke lippen hoorde....

Ondertussen konden we een eerste klein hongerke bestrijden met een koekje en een drankje.

So fahr, so good, terug het stalen ros op en verder peddelen richting Lier.

Bij het buitenrijden van Lier ter hoogte van Kessel hoorden we het bij vele fietsers gevreesde "pfffft" meestal gevolgd dor "plaaaaaaat".

Eén van de leading lady's van de dag Griet DB had het vlaggen....

Gelukkig waren we juist op aan den hof van "depannagedienst Goyvaerts" alwaar we veilig konden opzij staan.

Het was echter "depannagedienst Goossens Lo" die werd aangesproken om het euvel op te lossen.

Jammer maar helaas liep dit niet zoals het zou moeten lopen, er was namelijk een grote scheur in de buitenband en niemand had een buitenband bij de hand.

Voor de Cisse is het blijkbaar makkelijker om een groot zeeschip in het water te houden dan een fiets op orde te krijgen !!

Inventief als we zijn belden we Laurent en Ronny op, deze zouden misschien nog in de buurt zijn na de bagagedrop in Roosendaal.

Gelukkig was dit geen loos idee en binnen de snelst mogelijke tijd waren de redders in nood daar met een nieuwe binnenband.

Tijdens het wachten gingen de koetjes en de kalfjes vlot over de lippen en één van de items was de inhoud van onze fietstassen.

Hier werden geheimen onthuld.

Bij één van de deelnemers was buiten de de gebruikelijke materialen als Neocutegenol en lipstick ook een potje Durex glijmiddel een vast item.

Volgens betrokkene haar echtgenoot was dit onontbeerlijk tijdens een langere fietsrit.

Volgende zaken kunnen daarmee verzorgd worden: droge lippen (weer geen specificatie welke lippen), piepende ketting, band opleggen,

broekvet, andere onvoorziene zaken,...enfin een hebbedingetje, vooral de hier aanwezige paarse variant voor langer genot...

Uiteraard respecteren we hier de privacy en noemen we geen namen.

(NVDR: noch Ronny, noch Laurent maakten gebruik van het middeltje om de nieuwe buitenband te plaatsen)

De andere leading lady Kris DB nam ondertussen contact met de Sint-Job in't Goorse neringdoeners dat we een klein uurtje later zouden zijn voor de lunch.

In Oelegem was echter nog een kleine koffie/plas pauze voorzien, deze werd zo kort mogelijk gehouden om toch wat verloren tijd in te halen.

Zonder verdere problemen kwamen we na 65km dan toch in Sint-Job. waar er voor elk een een smos voorzien was.

Big Bill stelde de vraag reeds in de jaren '70. Ene me hesp of ene me keis. (google de naam maar eens).

Enfin of het nu hesp of kaas was, het was lekker en dat telde voor ons.

Of de andere eetgasten dit ook nog vonden was meer zeer de vraag als daar een bende kakelende madammen binnenvalt.

Na deze aangename zetten we onder een stralende zon ons ritje verder tot Leen G haar ketting afliep, zus Lo fixte dit gezwind,

ook alweer zonder hulp van het magische paarse potje....

Onze verloren tijd was ondertussen helemaal ingehaald en er was zelfs nog tijd voor een laatste drankstop in "Brasserie De Bosrust" in Essen.

Al wat we voordien meemaakten kon hersteld worden. hier sloeg het noodlot echter genadeloos toe.

Anita geraakte bij bijna stilstaand niet tijdig uit haar linkerklikpedaal.

Een ongeschreven wet in de wielersport zegt echter hoe trager je rijdt hoe groter het risico op grote averij bij een val.

Jammer maar helaas bleek dit ook hier het geval te zijn, Anita had steun gezocht op haar linkerpols in een poging haar val te breken.

Dit bekwam haar zeer slecht. Snel werd duidelijk dat hier meer aan de hand was, gezwollen pols, duidelijk uitstekend beentje....

noch ijs, noch een windeltje konden hier baat brengen, waarschijnlijk ook het paarse potje niet...

Een ambulance leek hier de enige juiste oplossing te zijn, dit was echter buiten Anita zelf gerekend,

zij wou absoluut hare Fons hebben. Deze werd dan in allerijl opgetrommeld.

De Fons bracht zijn geliefde Anita met de nodige zorg naar het UZA in Edegem alwaar Anita op zondag werd geopereerd. Veel beterschap Anita.

Het hoeft niet gezegd dat één en ander een invloed had op de groepssfeer,

zo uitgelaten de groep voor de val zo ingetogen werden de resterende kilometers afgemaald.

Met deze nieuwe tegenslag was het een beetje normaal dat we ons hotel met de nodige vertraging bereikten.

Greet V kwam net iets later dan ons toe, zij had wegens professionele reden de (boemel)trein genomen vanuit Puurs.

De zéér vriendelijke, behulpzame en gezellige ontvangst was top en bracht terug een beetje sfeer in de groep, echter zonder de onfortuinlijke Anita te vergeten.

De kamers en eten waren navenant de ontvangst, super dus..., naar het schijnt is er in het Antwerpse een goot viersterren hotel dat vergelijkbare service biedt.

Naar jaarlijkse gewoonte hadden we tijdens of na het diner een gast optreden verwacht van Sonja & Sylvia,

deze waren echter gevraagd op de afscheidscruise van Nicole & Hugo.

Chris DM nam echter het entertainment gedeelte over met een bloemlezing van waargebeurde verhalen,

in kunstmiddens ook wel " voorlezen uit eigen werk" wordt genoemd.

Na deze lange dag vol (on)voorziene voorvallen was het voor de meesten algauw het moment om de slaapkamer op te zoeken.

En voor sommigen té korte nacht in de zalige luxueuze bedden werden we om 8h00 verwacht aan de ontbijttafel.

Net als gisteren werden we weer door vriendelijke hotelbedienden ontvangen die geen enkele moeite uit de weg gingen om het ons naar onze zin te maken.

Vers fruitsapje, check, uitgebreid ontbijtbuffet, check, roerei, check, spiegelei, check... dik in orde allemaal,

we zouden nog spijt hebben dat we moesten vertrekken....

Nog voor het vertrek diende zich een eerst probleempje aan.

Normaal was voorzien dat Fons van Anita de bagage zou oppikken, de brave man had vandaag echter andere katjes te geselen.

Chinese vrijwilligers van dienst werden André P en Francis H., merci mannen,

Tijdens de line up voor het vertrek waarschuwde Chtis DM ons voor verse bruine hondens****t op het voetpad,

zodanig bezig met een ander dat ze zelf vergat om er NIET in te trappen, hilariteit alom!!

Tweede probleempje was dat de uittocht uit Roosendaal enigszins versperd werd door de plaatselijke kermis,

gelukkig was er een local om ons via een ommetje de goede weg op te sturen.

Net als gisteren waren de weersomstandigheden super.

Top om onder deze omstandigheden de Kalmthoutse Heide te kunnen doorkruisen.

Verder reden we via de fietsostrade richting Antwerpen alwaar we aan het MAS verwacht werden voor een lekkere broodjeslunch.

Mooi op schema namen we de waterbus aan 't Steen richting Hemiksem.

De knappe conducteur wist onze leading lady's te verleiden en wou met hen op de foto.

Hier kwam de ware, jaloerse aard van Greet DK boven, zij wou absoluut ook op de foto met de knappe bink.

Het moet gezegd, de brave man had wel mensenkennis en noemde ondergetekende zonder twijfel " een kreng"

toen ik weigerde om zijn werk te doen terwijl hij de versiertoer opging.

Enfin, vanuit Hemiksem moesten we nog huiswaarts zien te geraken en daar moesten we sowieso nog minstens eenmaal een rivier oversteken,

met een gesloten Rupelbrug in Boom werd gekozen voor een tweede vaarmoment vanuit Schelle richting Wintam.

Deze overzetdienst was zo druk bevaren dat onze groep in twee beurten moest overzetten, hetgeen dan weer ruimte gaf om enkele mooie kiekjes te maken.

Omdat we nog zeer goed op schema zaten konden we ons in Wintam nog een tussenstop permitteren.

Veel kilometers lagen er niet meer te wachten dus het mocht alweer iets straffer zijn.

De onfortuinlijke Anita bleef door onze hoofden spoken en daarom nam Renhilde L even contact met haar

en zo kwamen we aan de weet dat ze maandag het ziekenhuis zou mogen verlaten en aan de de revalidatie kan beginnen,

Spoedig herstel, ook aan al de andere geblesseerde lady's.

Alweer een weekend om in te kaderen, dikke merci, Kris en Griet voor de fijne organisatie.

Sportieve groeten,

Kristel S.