Dikke wanten, een damart onderhemdje en ons wintervest.

Toch nog enkelen met korte broek, sterke dames.

Klaar voor 65 koude kilometers naar Aalst, maar we zullen best een stukske inkorten willen we op tijd in de Mispel zijn. Onze koffie onderweg mogen we toch niet missen. Komt de Rony bij ons met de mededeling dat Sim hare band plat staat en dat ze dus niet kan meerijden. Pech dus, maar dat kunnen we zo niet laten hé!

Is ons Lo hier al, zodat we naar Sim kunnen gaan om hare band te maken? Nog efkes wachten en de zussen Goossens kunnen vertrekken. De rest blijft wachten tot iedereen aanwezig is en kunnen dan ook richting Bosweg.

Het was koud om stil te blijven staan, zelfs in de zon was het nog niet ideaal. Die ochtend werd immers de koudste septembernacht sinds 1930 gemeten. En die band wrong dan ook nog wat tegen en die rem wou ook al niet mee.

Toen we dan toch richting Lippelo vertrokken was het ondertussen al 9.10u. We zullen dan maar proberen om enkele kilometers af te pitsen om nog wat vlugger in Aalst te geraken. De klimmetjes deden deugd, zo kwamen we wat in ‘t warm.

Maar om de timing te respecteren werden toch enkele klimmetjes (letterlijk) links gelaten.

De winkels in Aalst waren gesloten, maar het was toch te koud om kleren te passen. Gelukkig was er op de markt het terras van Graaf Van Egmont waar we met ons 18 in het zonnetje van ons koffietje met koffiekoekje konden genieten.

Dank u wel voor de traktatie, Annemie en Martine !

En of het daar goed was, zodanig dat er enkelen liever bleven zitten terwijl de anderen al klaarstonden voor de laatste 27km. Ondertussen was het al wat warmer geworden, zodat er al een truitje kon uitgetrokken worden.

Nog flink doortrappen want het zou al bij al laat zijn als we toekomen.

Ondertussen waren er links en rechts al enkelen die afgezakt waren om de patatjes op te zetten.

Stipt 1 u kwamen we de mannen vervoegen in de Mispel. Hopelijk is het volgende week wat warmer.

 

Kris