Een mooie lente zondag diende zich aan, dus dacht Sim laat ons eens een goei foto sessieke doen!

Eens een vrouw iets in haar hoofd heeft krijgt ge dat daar ook niet meer uit (volgens de filosofie van meerder echtgenoten), dus ons Sim op deze prachtige dag extra voeg uit de veren, de Ronny latend voor wat hij was, een beetje plamuur hier en daar een beetje extra aandacht voor het kapsel dat de kapper de dag ervoor reeds had geprepareerd.

Toen Sim aldus gewassen en geschoren aan de Mispel kwam om half negen was er tot haar verbazing nog geen groene kat te bekennen.

Shit, fietskrant niet goed gelezen, de fotoshoot zal pas op 6 mei doorgaan. Maar allez Sim dat was dan toch al een goede generale repetitie.

Een half uurtje later was er al iets meer bedrijvigheid, een kwakende bende groenhemden, vergelijkbaar met een poel kikkers, die zijn ook niet te tellen wegens voortdurend in beweging, waren het er 23? Of 24, Of 25 want op de valreep kwam ook Marina VM nog toe, hetgeen een beetje voor een chaotisch vertrek zorgde.

Eens goed en wel naast het spoor richting Sint-Amands zorgden kopvrouwen Lo en Sim voor een danig tempo dat iedereen rustig kon aansluiten en we met gesloten gelederen verder konden richting 11 gemeenten.

Via den Briel, Opdorp, Malderen, .... kwamen we via Ruisbroek alvlug aan de kerk in Wintam. Tijd voor ons wekelijks stopje en de nodige dosis cafeïne met advocaat. Net als vorige week, heilwensen voor 2 jarigen, Herlinde en Greet DK, dewelke er sinds hare Laurent thuis is met pensioen er elk jaar beter en beter gaat uitzien, de Laurent levert daar goed werk denken de andere vrouwen.

Het gespreksonderwerp van de week: Den Eddy van Chrisje Met De Rode Lipjes had vorige week een ongelukkige val gemaakt en en had daarbij een sleutelbeen breuk opgelopen. Eddy had zodanig veel pijn dat het gemoed van ons Chrisje daarbij volliep, en aldus een traan wegpinkte en zo hoopte dat haren Eddy daar beter van werd, toch schoon hé de liefde...

Bij het ter perse gaan was Eddy reeds geopereerd en kan de revalidatie beginnen, langs deze week veel beterschap van alle Ladie's Eddy.

Toen we vertrokken was er toch een klein beetje opschudding, Olive vond hare fietssleutel niet meer , doemme toch waar kan die nu toch zijn. Uitgerekend één van onze kleuterleidsters die zoiets voorheeft, jarenlang het goede voorbeeld moeten geven en nu zelf met rooie oortjes achterblijven??

Kleine reconstructie leert ons dat het sleuteltje bij aankomst in de helm werd gedeponneerd en nu stond de helm reeds op haar hoofd.....Helm terug af en sleutel terugvinden, makkelijk ...

Beetje verder ineens bij het oprijden van een trottoir ineens pffff, platte band, in dit geval een snakebite volgens het vakjargon.

Meccanicien Lo snelde naar voor om vakkundig de herstelling uit te voeren, voorbeeldig geassisteerd door Kris DB en Jeannine N. 

Dit onvoorziene oponthoud en het toch wel zeer verleidelijke weer deed ons samen met reisleidster Sim besluiten om de rit in te korten en het Bornemse terras " de waterlander", ook wel gekend als het fort van beurem, op te zoeken.

We zouden dan zeker als eersten van onze Oppuurse wielerfamilie aankomen en aldus de beste plaatsen kunnen kiezen op het terras.

De koffie hadden we daarstraks gehad, Greet DK besloot dan maar een zomers sangriaatje te nemen, sommigen volgen dit voorbeeld, anderen verkozen een Kriek of en Cavaatje.

Chris en Herlinde mochten dit echter niet meer meemaken zij gingen hun wederhelften liefdevol verzorgen.

Ondertussen kwamen ons mannen daar ook toe en het geen wij teveel namen aan alcohol compenseerden zij met hun chocomelkske, Marcske uit FC de Kampioenen zou trots zijn op hun.

Volgende week zijn een aantal van onze kompanen op stage naar het Spaanse Rosas, desalniettemin hopen we dat de thuisblijvers toch massaal zullen aanwezig zijn onder het motto, hoe meer zielen hoe meer vreugd, De Boosere voorspelt trouwens zomerse temperaturen.

Van deze rit onthouden we vooral volgende puntjes:

- dat Sim ondanks haar vergissing en de daarbij gaande opmaak haar stinkende best deed om ons mee te nemen naar haar 11 gemeenten rit, bedankt daarvoor

- dat een helm een goede bewaarplaats is voor sleutels

- dat we vakbekwame meccaniciens hebben 

- dat ons Lo links wijst en rechts roept en waarschijnlijk andersom ook.

Sportieve groeten, 

Kristel S.