Classics tocht naar Kobbegem – zondag 16 oktober 2016

Terwijl velen in oktober het seizoen beginnen afbouwen, denken de Classics daar belange nog niet aan zolang het goed weer blijft. Na de vele “platte” ritten van de laatste weken, was het dus tijd om nog eens wat heuveltjes voor de wielen te schuiven. En zo kwam het idee om nog eens naar Kobbegem te fietsen, of beter nog wat verder naar Bekkerzeel. Goed voor 65 km en een kleine 300 hoogtemeterkes. En omdat de kleine groep van de Classics er voor bekend staat het tempo steeds aan te passen aan de compagnie, was dat deze keer ook het geval. Soms passen we ons aan de traagste aan, soms aan de rapste. Deze keer bestond de compagnie overwegend uit mannen met redelijk goede benen (Bo VG, Michael, Freddy DR, Eric D, Johan DB), dus werd het tempo bepaalt door de rapste. En dat hebben we goed gevoeld. Ondanks het heuvelend parcours en de toch bij momenten goed voelbare wind, klokten we af op een gemiddelde van 25 km/u. Het zal wel aan de kledij gelegen hebben dat we zo zwetend terug aan De Mispel toekwamen. 9 graden om 9u ’s morgens voelde frisjes aan bij het vertrek, maar tegen de middag was het al bijna 18 graden geworden. Niettemin hebben we eens te meer flink kunnen genieten van deze prachtige herfstdag. Een verassend element van het parcours was dat het wel via gekende wegen in de Brabantse kouters verliep, maar meestal in omgekeerde richting dan we het gewoon zijn. Dit leverde een gezichtsveld op dat ons in een ander landschap deed wanen. Via Lippelo en Steenhuffel reden we langs kleine landwegen naar Rossem en Brussegem. Na de opwarming op de vals-platte Bollestraat, kon het echte klimmen beginnen op de Vollickstraat en de Romeinse Baan. Dan bergaf naar de kerk van Ossel, en zo verder naar Kobbegem. Over de Kobbegemse velden, staken we de N9 over richting Bekkerzeel. Waar we ons niet aan verwacht hadden, was de plotse helling toen we een smal straatje rechts indraaiden aan de Sint Godarduskerk. Ondanks de krakende derailleurs en wat gepuf, was het maar een korte pijn, want dan volgen nog die opeenvolgende op-en-neer stukjes van de Boterberg en de Poel, waar Bekkerzeel zo bekend voor is onder wielertoeristen. Aan het station van Asse, reden we verder richting Mollem via het gehucht Waarbeek met haar mooie uitzichten over de velden. En ja hoor, in Mollem centrum zagen we een paar bekende fietsen tegen de muur van café “trapkes op” staan. De Masters waren ons al aan het opwachten. Met een gezellige koffie konden we de start van het WK in Qatar op een groot televisiescherm zien. De terugweg verliep via Opwijk en Buggenhout, waar de Waaienberg en de Hoge Jan nog op het programma stonden. En dan, met wind in de rug, is er goed doorgevlamd naar Oppuurs. De tijd dat we net iets te lang op café hadden doorgebracht, wilden we toch enigszins inhalen om toch tegen 12u15 terug aan De Mispel te kunnen staan. 

Volgende week laten we de bestemming afhangen van de weersomstandigheden. Bij goed weer gaan we naar Antwerpen. Als het wat minder weer is, wordt het Mechelen. Afspraak om 9u aan De Mispel.

Johan DB