Rit 3 : Langs Brabantse kouters

 

Kletsen

Drummen was het aan de start om een goede positie in te nemen. Het was immers niet vanzelfsprekend om 27 fietsers te doen klaarstaan nauwe

lijks 2 uur voor de live uitzending van Vlaanderens mooiste en dan koers te zetten naar Humbeek. 

Toch moest er serieus wat bijgepraat worden zodat Jean VB het om 9u03 toch wel op zijn heupen kreeg en de voorzitter aanmaande om de karavaan in gang te zetten. Het weer zou alvast geen spelbreker kunnen worden, hoewel de thermometer amper enkele graden aanwees. ‘Pol, niet te veel in de schaduw hé, want daar is het enkele graden frisser!’, en dus stuurde de Pol ons na Lippelo bos het veld en ook de zon in. Was het de spanning van de Ronde of gewoon dat zalig zonnetje in ons gezicht, feit was dat het tempo zeker de zondagse langslapers al vlug op scherp zette. 

Plat 

Scherp was ook het beton in Steenhuffel, want Jan G reed op een leeglopertje. ‘Eindelijk kunnen we zien wie er vorige donderdag goed opgelet heeft’, werd er geroepen vanuit het peleton. Handigheid genoeg, en aanwijzingen ook, snelheid echter des te minder. Het leek immers een eeuwigheid te duren vooraleer de nodige lucht zich ook weer in de band bevond. Pompje nr 1 was waardeloos, pompje 2 trok op niets, een volgend cartoucheke was leeg, een ander kon niet geregeld worden, zodat er tot slot nog een derde pompje aan te pas moest komen om de laatste druk erbij te zetten. 

Volgauto

Hier en daar in het peleton werd er al geopperd dat, gezien we toch wel met een aanzienlijke groep op pad waren en daardoor het risico op platte tubes procentueel ook de hoogte inschoot, we misschien wel een volgwagen zouden kunnen gebruiken. Gelukkig werden we voorlopig van verdere pech gevrijwaard en konden we onze rit verderzetten over de Vlaams Brabantse al dan niet soms kuitenbijtend heuvelende wegen. Met de zon in onze zij en de wind op kop langs het kanaal voerden Rik DS en Peter VdB het peleton weer aan voor de volgende 25 km. Met Lippelo en dus ook Oppuurs in zicht weerklonk het voor de tweede keer in het peleton: ‘Plat!’.

Mechaniek

 

Deze keer was het Laurent C die zijn kunsten mocht tonen. Uiteraard verliep dit zeer vlot en na een vader-zoon woordenwisseling over de aanbevolen bandendruk zette het peleton zich weer in beweging.  Werner V trok met de traditionele eindsprint op de Lippeloseweg het peleton al vlug aan flarden, zodat ons 27-koppig peleton druppelsgewijs het al aangekomen vrouwenteam kon vervoegen in de Mispel. 

 

PvdB